W ten sposób rozprzestrzenia się wścieklizna, z której nie zdajemy sobie sprawy
, Dżakarta - Wścieklizna to choroba odzwierzęca (choroba przenoszona ze zwierząt na ludzi) wywoływana przez wirus wścieklizny z rodzaju Lyssawirus , w rodzinie Rhabdoviridae . Psy domowe są najczęstszym rezerwuarem wirusa, a ponad 99 procent zgonów ludzi można przypisać wściekliźnie przenoszonej przez psy.
Wirus może być przenoszony przez ślinę zwierząt z wścieklizną i na ogół przedostaje się do organizmu poprzez przenikanie śliny zawierającej wirusa od zwierząt wściekłych do ran (np. zadrapań) lub przez bezpośrednie narażenie powierzchni błon śluzowych na ślinę zakażonych zwierząt. Wirusy nie mogą przeniknąć do nienaruszonej skóry. Gdy wirus dotrze do mózgu, będzie się dalej replikować i powodować objawy. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) stwierdza również, że wścieklizna jest chorobą endemiczną na wszystkich kontynentach. Z dziesiątek tysięcy zgonów, które mają miejsce każdego roku z powodu wścieklizny, 95 procent przypadków odnotowano w Azji i Afryce.
Przeczytaj także: 3 objawy wścieklizny u ludzi
Przenoszenie wścieklizny
Wścieklizna jest przenoszona przez ślinę. Wścieklizna może się rozwinąć, jeśli osoba zostanie ugryziona przez zarażone zwierzę i w rzeczywistości nie tylko psy mogą to przenosić. Jeśli ślina zakażonego zwierzęcia dostanie się do otwartej rany lub przez błonę śluzową, taką jak oko lub usta, wystąpią objawy. Jednak wirus nie może przejść przez nieuszkodzoną skórę.
W Stanach Zjednoczonych szopy pracze, kojoty, nietoperze, skunksy i lisy to zwierzęta, które najprawdopodobniej rozprzestrzeniają wirusa. Nietoperze przenoszące wściekliznę występują również we wszystkich 48 sąsiadujących ze sobą stanach.
Każdy ssak może być nosicielem i przenosić wirusa, ale mniejsze ssaki, takie jak gryzonie, rzadko zarażają się lub przenoszą wściekliznę. Na przykład króliki raczej nie rozniosą wścieklizny. W bardzo rzadkich przypadkach przeniesienie wirusa wścieklizny może również nastąpić z człowieka na człowieka poprzez przeszczep narządu.
Przeczytaj także: 4 fakty dotyczące wścieklizny u ludzi
Kto jest zagrożony zarażeniem wścieklizną?
Ogólnie rzecz biorąc, większość ludzi ma stosunkowo niskie ryzyko zarażenia się wścieklizną. Istnieją jednak pewne sytuacje, które mogą narazić Cię na większe ryzyko. To zawiera:
- Mieszka na terenach zamieszkałych przez nietoperze.
- Podróżuj do krajów rozwijających się.
- Zamieszkaj na obszarach wiejskich, gdzie występuje większa ekspozycja na dzikie zwierzęta i niewielki lub żaden dostęp do szczepionek i profilaktycznej terapii immunoglobulinowej.
- Częste biwakowanie i kontakt z dzikimi zwierzętami.
- Mieć mniej niż 15 lat (w tej grupie wiekowej najczęściej występuje wścieklizna).
Chociaż psy są odpowiedzialne za większość przypadków wścieklizny na całym świecie, nietoperze odpowiadają za większość zgonów w związku z wścieklizną w Stanach Zjednoczonych.
Czy wścieklizna można wyleczyć?
Po ekspozycji na wirusa wścieklizny można wykonać serię zastrzyków, aby zapobiec infekcji. Immunoglobulina przeciw wściekliźnie, która zapewnia bezpośrednią dawkę przeciwciał przeciwko wściekliźnie w celu zwalczania infekcji, pomoże zapobiec atakowi wirusa na komórki. Dlatego zaszczepienie się przeciwko wściekliźnie jest kluczem do uniknięcia choroby. Szczepionkę przeciwko wściekliźnie podaje się w serii pięciu zastrzyków przez 14 dni.
Weterynarz może spróbować znaleźć zwierzę, które cię ugryzło, aby można było je przetestować na wściekliznę. Jeśli zwierzę nie jest wściekłe, nie musisz robić dużego zastrzyku przeciwko wściekliźnie. Jeśli jednak nie można znaleźć zwierzęcia, najbezpieczniejszym sposobem postępowania jest wstrzyknięcie szczepionki.
Zaszczepienie się przeciwko wściekliźnie jak najszybciej po ugryzieniu zwierzęcia jest najlepszym sposobem zapobiegania infekcji. Lekarz leczy ranę, myjąc ją przez co najmniej 15 minut wodą z mydłem, detergentem lub jodem. Następnie podadzą ci immunoglobulinę przeciwko wściekliźnie i rozpoczniesz serię zastrzyków na szczepionkę przeciwko wściekliźnie.
Przeczytaj także: 5 chorób przenoszonych przez zwierzęta
Możesz również zapytać lekarza pod adresem o wściekliźnie, takich jak skutki uboczne leczenia lub jak jej zapobiegać. Lekarz udzieli Ci wszystkich potrzebnych informacji za pośrednictwem smartfon .
